KİTAP ÖNERİSİ; YÂRİM HAZİRAN ( CAN DÜNDAR)

   Kitap okumak bende bir tutku değil ama okumayı seviyorum. Bana kattıklarını bildiğim için, beni dinlendirdiği için, kendimle başbaşa kalabildiğim için seviyorum.
   Kitap okumanın faydalarını hepimiz biliyoruz;
*Düzenli kitap okumak kelime dağarcığını geliştirir
*Başka karekterler, başka hayatlar, başka insanlar hakkında yeni bakış açısı kazandırır
*Zekayı geliştirdiği söyleniyor, beyinde yeni nöron bağlantıları oluşturarak
*Hafızayı güçlendirir
*Yaratıcılığı artırır
*Bilgi birikimini derinleştirir
*Odaklanmayı artırır
*Öz disiplin sağlar
*Belli konularda sürekli okumak uzmanlık kazandırır.
*Dinlenerek stres atmamıza yardımcı olur.
     Eeee bu kadar fayda sağlıyorsa okumak lazım.
     Üçüncü kez okuduğum ve eminim daha çok kez okuyacağım Can Dündar’ın Yârim Haziran kitabını size önermek ve beni en çok etkileyen kısımlarını paylaşmak istiyorum sizlerle. Kitap kısa denemelerden oluşuyor böylelikle sıkmıyor ve çok güzel betimlemeler yapılmış. İçinde kendinizden çok şey bulabileceğiniz kısa kesitler var.
      Kitapta en çok beğendiğim kesitlerden birini paylaşmak istiyorum;
      Dört mevsimlik bir sene olsa ömür “keşke” onun güzine denk gelir.
      Hepten vazgeçmek için erkendir, telafi etmek için geç...
      Mağlubiyetin takısıdır”keşke”...
      Kaçırılmış fırsatların, bastırılmış duyguların, harcanmış hayatların, boşa yaşanmış ya da hakkıyla yaşanmamış yılların, gecikmiş itirafların ağıdır.
      Çarpılıp çıkılmış bir kapıda, yazılıp yollanmamış bir mektupta, göz yumulmuş bir haksızlıkta, vakit varken öpülmemiş bir elde, dilin ucuna gelip ertelenmiş bir sözdedir.
      Feri sönmüş bir çift gözde ya da yitip gitmiş bir güzelliğin ardından iç çekişte...
      “Yolunu gözlemeseydim”, “ öyle demeseydim” terk edip gitmeseydim , “ en güzel yıllarımı vermeseydim” diye diye sızlanır gider.

      Keşkenin panzehiri “ iyi ki “ dir.
      İlki ne kadar pısırıksa ikinci o denli yiğittir.
      “ Keşke” çoğunlukla bir “ahh” la kopup gelir ciğerden... eşrefler, hayıflanmazlar, yetinmeler sürükler peşinden...
      Keşke li cümlelerde nasıl yaşanmamışlığın, yarım kalmışlığın o ezik tuzu kuruluğu varsa, iyi ki lerde de göze alabilmişliğin, riske girebilmişliğin, tadına varabilmişliğin mağrur yaraları kanar.

....

      İyi ki lerinizi toplayın bugün ve keşke lerinizden çıkartın.
      Fazlaysa kardasınız demektir.
      Aldırmayın yüreğinizdeki kramplara... Rüzgarlarla koştunuz ya...
      Keşke leriniz iyi ki lerinizden çoksa...
      Telafi için elinizi çabuk tutun.
      Tutun ki, yolunuzu gözlerken terk ettiğinizde bir gün yeniden karşılaştığınızda siz susarken, feri sönen gözleriniz “ keşke” diye nemlenmesin.

   Keyifli okumalar.